Του Γιάννη Εμμανουήλ, Ασφαλιστικού Πράκτορα, Co Founder asfaleia-ygeias.com
Ξεκινώντας τη διαδρομή μου στο χώρο της ιδιωτικής ασφάλισης το 2010, ευελπιστούσα να καταφέρω να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις του επαγγέλματος και να επιτύχω τους προσωπικούς στόχους τους οποίους είχα θέσει. Οι απαιτήσεις συνδέονταν κυρίως με την εκπλήρωση καθηκόντων και υποχρεώσεων, όπως η λειτουργία σύμφωνα με τους κανόνες οργάνωσης και δεοντολογίας της εταιρείας, η τήρηση των υποχρεώσεων όπως αυτές προέκυπταν από τη συναφθείσα σύμβαση μεταξύ εμού και της εταιρίας, η συμμετοχή μου στα σεμινάρια και στα εκπαιδευτικά προγράμματα της εταιρίας, καθώς και η περιοδική επανεκπαίδευση στα καθήκοντα και στις υποχρεώσεις του Ασφαλιστικού Συμβούλου και η τήρηση της εκάστοτε ισχύουσας Ασφαλιστικής Νομοθεσίας και των διατάξεων του Κώδικα Δεοντολογίας.
Από την άλλη οι προσωπικοί στόχοι που είχα θέσει περιελάμβαναν δύο σκέλη. Το πρώτο ήταν το γενικό πλαίσιο και αφορούσε την υλοποίηση στόχων παραγωγικότητας και ανάπτυξης εργασιών. Το δεύτερο περιελάμβανε την καθοδήγηση των πελατών προς την καλύτερη δυνατή ασφαλιστική λύση ιεραρχώντας τις ανάγκες τους και λειτουργώντας συμβουλευτικά με γνώμονα το συμφέρον τους, καθώς και τη συνεισφορά μου στο κοινωνικό σύνολο δρώντας με εντιμότητα και παρέχοντας τις υπηρεσίες μου με πίστη, αντικειμενικότητα και αμεροληψία.
Μέσα από τη μέχρι τώρα διαδρομή μου, έχουν παρουσιαστεί ουκ ολίγες δυσκολίες, απογοητεύσεις, χαρές, επιτυχίες και βραβεύσεις. Κάποιες έχουν ξεθωριάσει στο χρόνο και άλλες είναι βαθιά χαραγμένες. Ωστόσο όλες έχουν διεισδύσει στο υποσυνείδητο και έχουν διαμορφώσει χαρακτήρα και προσωπικότητα. Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποια στιγμή γιατί καθεμιά έχει αποτελέσει μάθημα ή πηγή έμπνευσης συνδράμοντας σε τούτο το επαγγελματικό ταξίδι. Σίγουρα όταν επέλθει ένας ασφαλιστικός κίνδυνος και φτάσει η ώρα της αποζημίωσης, αποτελεί μια ιδιαίτερη και πολύ σημαντική στιγμή.
Αποτελεί τη στιγμή της πραγμάτωσης της ασφαλιστικής κάλυψης για την οποία έχεις μιλήσει σε κάποιον από το προσωπικό σου περιβάλλον – οικογενειακό και φιλικό – ή σε κάποιον άγνωστο μέχρι τότε συνάνθρωπο σου. Είναι η στιγμή που ο ασφαλισμένος διαπιστώνει τη χρησιμότητα της υπηρεσίας την οποία έχει αγοράσει με υπόσχεση να αποζημιωθεί όταν επέλθει ο κίνδυνος. Είναι η στιγμή που είσαι δίπλα του σε μία δυσκολία, σε ένα πρόβλημα υγείας. Μικρό ή μεγάλο δεν έχει πολλή σημασία. Σημασία έχει ότι είσαι ΕΚΕΙ. Και αυτή είναι αξία της ιδιωτικής ασφάλειας υγείας.
Από όλες όμως αυτές τις στιγμές, που καθεμιά έχει προσφέρει συγκινήσεις, ικανοποίηση και χαρά, μπορώ να ξεχωρίσω μία. Δεν αφορά κάποιο υψηλό ποσό αποζημίωσης, ούτε κάποια σπάνια πάθηση. Επίσης, δεν πρόκειται για άνθρωπο με τον οποίο ήμουν στενά συνδεδεμένος. Ο Μ. ήταν από τους πρώτους πελάτες μου τον οποίο μου σύστησε ένας καλός φίλος. Ήθελε να εξασφαλίσει το δίχρονο παιδί του και ήθελε το καλύτερο νοσοκομειακό πρόγραμμα για εκείνο. Στα σχεδόν επτά χρόνια συνεργασίας είχε χρησιμοποιήσει ελάχιστα το ασφαλιστήριο συμβόλαιο και κατ’επέκταση με είχε απασχολήσει ελάχιστα.
Εκτός από το νοσοκομειακό του πρόγραμμα που περιελάμβανε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια κάλυψη, του είχα μιλήσει για μία πρόσθετη κάλυψη, την απαλλαγή πληρωμής ασφαλίστρων. Μία κάλυψη που μπορεί να ηχεί δυσάρεστα στα αυτιά ενός γονιού, αλλά ο ρόλος μου δεν είναι να είμαι ευχάριστος αλλά χρήσιμος. Η κάλυψη είχε προστεθεί χωρίς πολλά πολλά. Περίπου επτά χρόνια μετά τη σύναψη του ασφαλιστηρίου, ο φίλος μου που μου είχε συστήσει τον Μ. με κάλεσε για να μου μεταφέρει τα δυσάρεστα. Ο Μ. σε ηλικία 41 ετών και χωρίς κανένα ιατρικό ιστορικό “έφυγε” ξαφνικά από έμφραγμα.
Μετά από λίγο καιρό επικοινώνησα με τη σύζυγο του για να την ενημερώσω ότι ο Μ. είχε μεριμνήσει ώστε αν πάθει κάτι ο ίδιος, ο γιος τους να είναι καλυμμένος με το ασφαλιστήριο του συμβόλαιο, χωρίς να έχει καμία οικονομική υποχρέωση απέναντι στην ασφαλιστική εταιρία μέχρι την ηλικία των 27 ετών. Εκείνη δεν το γνώριζε αλλά αυτό είναι που το κάνει και πιο σημαντικό και αποκτά μεγαλύτερη αξία. Είναι η μαγική στιγμή που έναν άνθρωπο που γνώρισες τυχαία, έχεις φροντίσει για το καλύτερο του παιδιού του και έναν που δεν γνώρισες ποτέ να είσαι δίπλα του.
