Στις παρούσες οικονομικές συνθήκες, είναι επόμενο οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας ασφαλιστικός διαμεσολαβητής να είναι ανάλογες σ του ρευστού περιβάλλοντος σε μέγεθος και συχνότητα. Στον κλάδο παρατηρούνται όλο και περισσότερες συγχωνεύσεις αλλά και εξαγορές χαρτοφυλακίων ενώ οι απαιτήσεις των πελατών ολοένα και αυξάνουν. Δεν λείπουν και οι ανταγωνιστές, κυρίως από τα εναλλακτικά δίκτυα, οι οποίοι με την πάροδο των ετών γίνονται ακόμη πιο ισχυροί.
Το 2016 , σύμφωνα με το Independent Insurance Agents Brokers of America (Big I) , ο αριθμός των ανεξάρτητων ασφαλιστικών διαμεσολαβητών στην Αμερική κυμάνθηκε σε περίπου 38.000 , σημειώνοντας ελαφρά μείωση. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το συμπέρασμα που προκύπτει από την ίδια μελέτη , το οποίο παρουσιάζει τους ασφαλιστικούς πράκτορες να «παλεύουν» με τις τεχνολογικές εξελίξεις ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να «χτίσουν» ψηφιακές γέφυρες με τους πελάτες τους.
Σε παρόμοια έρευνα που διεξήχθη το 2016 ανάμεσα σε 4.000 πελάτες που ασφαλίστηκαν on line (κλάδος οχημάτων) μόνο το 22% ανέφερε πως αγόρασε online ασφάλεια , και μόνο το 12% ανέφερε ότι έλαβε κάποιο ενημερωτικό email από τον ασφαλιστή του σχετικά με τις καλύψεις και τη χρήση του συμβολαίου του.
Εδώ δημιουργείται το εύλογο ερώτημα : Εφόσον οι ασφαλιστικές εταιρείες συνεχίζουν να έχουν δυσκολία στην επικοινωνία με τους on line πελάτες τους, πως μπορεί να θεωρηθεί τον εν λόγω μοντέλο πώλησης επιτυχημένο? Είναι αυτονόητο ότι ο πελάτης δεν έχει ενημερωθεί επαρκώς για τις καλύψεις του συμβολαίου του, δεν θα έχει την δυνατότητα να τις χρησιμοποιήσει όταν τις χρειαστεί!
Το ουσιαστικό πρόβλημα της «κακής online επικοινωνίας» των ασφαλιστών με τον πελάτη είναι η έλλειψη οράματος και αποτελεσματικής υλοποίησης και σε καμία περίπτωση η έλλειψη τεχνολογίας. Εδώ και πολλά χρόνια υπάρχουν διαθέσιμες δεκάδες ψηφιακές πλατφόρμες επικοινωνίας τις οποίες θα μπορούσαν οι ασφαλιστικές εταιρείες να χρησιμοποιήσουν για να παρέχουν εξατομικευμένη εξυπηρέτηση και ενημέρωση στους πελάτες τους.
Στην ίδια έρευνα γίνεται εκτενής αναφορά στις αυτοματοποιημένες εφαρμογές ανταλλαγής μηνυμάτων με τους πελάτες. Πρόκειται ουσιαστικά για προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης (chat bot) που λειτουργούν αυτόματα αντιλαμβανόμενοι τις ανάγκες και τις ερωτήσεις που θέτουν γραπτώς οι πελάτες. Τέτοιου είδους πλατφόρμες μπορούν να αξιοποιήσουν νευρωνικά δίκτυα και τεχνολογίες μηχανικής μάθησης και στο τέλος να δημιουργήσουν «εικονικούς ασφαλιστικούς πράκτορες» μειώνοντας δραστικά τους χρόνους αναμονής και καθυστερήσεων αλλά και τον χρόνο ανταπόκρισης από τις ασφαλιστικές εταιρείες.
Όλα τα ανωτέρω , για ακόμα μια φορά, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η δημιουργία και η απόδοση πραγματικής αξίας υπηρεσιών από τον ασφαλιστικό πράκτορα ή μεσίτη προς τον πελάτη αποτελεί επιτακτική ανάγκη για τον σύγχρονο επαγγελματία του κλάδου.
