Συναρπαστικά είναι τα ευρήματα της έρευνα που πραγματοποιεί το Newsauto.gr σχετικά με τα τρακαρισμένα αυτοκίνητα που έχουν στην κατοχή τους ασφαλιστικές, τράπεζες ή εταιρείες ενοικιάσεων και έχουν κρίνει ότι είναι ασύμφορη η επισκευή τους με αποτέλεσμα να «οδηγούνται» τα συγκεκριμένα οχήματα σε ειδικούς πλειστηριασμούς στους οποίους συνήθως συμμετέχουν επιτήδειοι έμποροι μεταχειρισμένων οι οποίοι μάλλον πληρώνουν για να αποκτήσουν τα επίσημα έγγραφα των αυτοκινήτων και όχι τα λιωμένα σασί τους και στη συνέχεια να τα «αξιοποιήσουν» με τον… καλύτερο τρόπο!
Ειδικότερα τα τρακαρισμένα οχήματα που προέρχονται από «Ολική καταστροφή» ή γενικώς από κάποιο τρακάρισμα ή πυρκαγιά με ασύμφορη την επισκευή τους αντί να μεταφερθούν σε κάποιο Κέντρο Ανακύκλωσης και να τα διαγράψουν οι εταιρείες που τα έχουν στην κατοχή τους τα δημοπρατούν, ώστε να μειώσουν τη ζημιά που έχουν καταγράψει.
Ωστόσο, σε μερικές περιπτώσεις οι δημοπρασίες περιλαμβάνουν αυτοκίνητα που πραγματικά δεν είναι δυνατόν να κυκλοφορήσουν και πάλι στους δρόμους εξαιτίας της κατάστασής τους.
Ειδικότερα όπως αποκαλύπτει το Newsauto.gr το συγκεκριμένο κυριολεκτικά «λιωμένο» αυτοκίνητο αφορά σε ένα Audi Q3 με 1η Άδεια Κυκλοφορίας το 2015 και εκποιήθηκε έναντι του ποσού των 2.100 ευρώ!
Τώρα βέβαια είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς τι πρόκειται να συμβεί με αυτό το όχημα καθώς οι υψηλές θερμοκρασίες από την φωτιά έχουν αλλοιώσει κυριολεκτικά τα μέταλλά του αμαξώματος και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να επισκευαστούν ή να αποκτήσουν την στιβαρότητα που είχαν!
Προφανώς ο επιτήδειος που απέκτησε το συγκεκριμένο όχημα είναι πολύ πιθανό να χρησιμοποιήσει τα επίσημα έγγραφα του «λιωμένου» Audi Q3 τα οποία και θα χρησιμοποιήσει σε ένα άλλο ίδιο Audi Q3 που ίσως να είναι και κλεμμένο!
Με λίγα λόγια θα το κάνει «μαϊμού» και στη συνέχεια θα το πουλήσει σε κάποιον ανυποψίαστο καταναλωτή ο οποίος θα έχει στην κατοχή του ένα αυτοκίνητο μάλλον κλεμμένο με τα επίσημα έγγραφα ενός «λιωμένου» αυτοκινήτου.
Το κράτος και σε αυτή την περίπτωση είναι απών και ίσως έφτασε η ώρα τα οχήματα που προέρχονται από «Ολική Καταστροφή» να σταματήσουν να πωλούνται αλλά επιβάλλεται η Διαγραφή τους ώστε ούτε τα κυκλώματα να αποκτούν επίσημα έγγραφα αλλά ούτε και οι ανυποψίαστοι καταναλωτές να κυκλοφορούν με «μαϊμούδες» οχήματα.
Το ιστορικό
Οι ασφαλιστικές εταιρείες για να μειώσουν τη ζημία τους εκποιούν αυτοκίνητα που έχουν χαρακτηρισθεί ως ολική καταστροφή σε φανοποιούς, μηχανικούς, κ.λπ.
Ενώ το τίμημα που παίρνουν από αυτούς είναι χαμηλό, δημιουργείται ένα δυσανάλογα μεγάλο κοινωνικό κόστος που εν μέρει επιστρέφει πίσω στις ίδιες.
Παράλληλα με τις ασφαλιστικές εταιρείες, τρακαρισμένα πωλούν και οι εταιρείες με μεγάλους στόλους όπως ενοικιάσεων και χρονομισθώσεων που λόγω όγκου αυτασφαλίζονται ή δεν κάνουν μικτή ασφάλεια για να περιορίσουν το κόστος. Όταν συμβεί κάποιο σοβαρό ατύχημα δεν αποζημιώνονται για την ζημιά στο δικό τους αυτοκίνητο. Προσπαθούν λοιπόν να μειώσουν την απώλεια, εκποιώντας το κουφάρι, μεταφέροντας το κόστος της επιλογής να μην κάνουν μικτή ασφάλεια, στο κοινωνικό σύνολο. Να σημειώσουμε εδώ ότι οι εταιρείες αυτές αγοράζουν πάνω από τα μισά καινούργια αυτοκίνητα τα τελευταία χρόνια και συνήθως τα πιο ακριβά.
Τα αυτοκίνητα που οι ασφαλιστικές εταιρείες έχουν χαρακτηρίσει ως «Ολική καταστροφή», διότι δεν επιδέχονται επισκευή από οικονομική ή τεχνική άποψη, για κάποιους αποτελούν επενδυτική ευκαιρία.
Οι λόγοι που αποτελούν επενδυτική ευκαιρία για τους επιτήδειους τα κατεστραμμένα οχήματα είναι δύο.
Ο πρώτος αφορά στο γεγονός πως δεν τους ενδιαφέρει η ποιότητα της επισκευής, παρά μόνο το κέρδος αφού το όχημα προορίζεται για μεταπώληση. Έτσι τα κομμένα σασί δεν αποτελούν πρόβλημα.
Ο δεύτερος λόγος εστιάζεται στο γεγονός πως κανέναν επιτήδειο δεν τον τρομάζει το κόστος επισκευής, διότι για αυτούς είναι μηδαμινό. Το μόνο που χρειάζεται είναι να βρεθούν κλεμμένα ανταλλακτικά ή ακόμα καλύτερα ένα ολόκληρο ίδιο αυτοκίνητο όπου το μόνο που θα κάνουν είναι να μεταφέρουν την πινακίδα με τον αριθμό πλαισίου από το κατεστραμμένο, στο κλεμμένο αυτοκίνητο.
Η χρήση κλεμμένων ανταλλακτικών ή αυτοκινήτων είναι αυτή που επιστρέφει μέρος του προβλήματος στις ασφαλιστικές εταιρείες, τροφοδοτώντας έναν φαύλο κύκλο.
Η αρχική μείωση του κόστους αποζημίωσης κατά το ποσό της εκποίησης, έχει ως τελικό αποτέλεσμα την αύξηση του συνολικού κόστους λόγω της αποζημίωσης του κλαπέντος αυτοκινήτου που θα χρησιμοποιηθεί για την επισκευή του πρώτου.
Βέβαια αν το πρόβλημα παρέμενε εδώ δεν θα ήταν κοινωνικό, θα ήταν μόνο επιχειρηματικό και θα αφορούσε μόνο τις ασφαλιστικές εταιρείες.
Το κοινωνικό πρόβλημα είναι ότι τα κλεμμένα ανταλλακτικά προέρχονται από τα αυτοκίνητα κάποιων συμπολιτών μας. Όσοι έχουν ασφάλεια κλοπής θα υποστούν μικρή ζημιά, ενώ οι υπόλοιποι που δεν έχουν, χάνουν την περιουσία τους.
Όμως, ακόμα και οι ασφαλισμένοι για κλοπή, θα βιώσουν τον πόνο της απώλειας, θα χάσουν προσωπικά αντικείμενα και έγγραφα, θα χρειαστεί να περιμένουν μήνες μέχρι να αποζημιωθούν και θα χάσουν χρήματα διότι το ποσό που δίνει η ασφαλιστική εταιρεία είναι τεκμαρτό και σίγουρα μικρότερο της πραγματικής αξίας.
